blog@anartri:~$

n'sel

bilemiyorum artık hangi noktada durmam gerektiğini, kendimi nereye yerleştirebileceğimi.

“sniper” görüntüleri var televizyonda, felluce’de birisi, öldürdüğü amerikan askerlerinin görüntülerini kaydetmiş, müzik eşliğinde, seyrediyoruz, “oh olmuş” sözleri yayılıyor ortaya, “oh mu oluyor?”, neler oluyor?

bu muydu istediğiniz? değil miydi? neydi?

biliyorum vereceğiniz cevabı, söylemeseniz de, “koro halinde” geliyor sesleriniz, dert etmeyin(iz)! dillenen ütopyalara basmayınca kafalarınız, “ama…“ları sıralayabiliyorken ardı ardına, niye şimdi çıkamıyor onlar ortaya?

kaygılanmaya gerek yok, hiç yok, hem artık kameralanıyoruz, her okulda, her sokakta, her köşede, sonraki bölüm, çok yakında, annelerimiz bile gözaltında, izlenecek olan odalarımızda, her şey kontrol altında.

kaygılanmaya gerek yok, alışırız bunlara da.

ha, aklıma gelmişken, düşleriniz kaç para? kaç ev, kaç araba?

cevabınız var mı, “mümkün mü bir başka dünya?” sorusuna, zor mu oldu, boşverin, bu soru da ne ola…

bu muydu sonucu, darwin’sel insansı evrim’in, umarız sonu böyle olmaz, artık sözlüklerden bile kaldırılmasından kaygılandığımız, “devrim”in…