blog@anartri:~$

başlık bulamadım, utandım

bugün belediye otobüsüne binmek için beklerken, karşıyaka otobüsü durağa doğru yanaştı.
durakta bir tek ben vardım.
şoför, binip binmeyeceğimden emin olamadı, yavaşladı.
hay aksi.
binmezsem ayıp olur mu? diye düşündüm.
ama başka otobüs bekliyorum.
acaba “neden benim otobüsüme binmiyor?” diye düşünüp üzülmüş müdür?
yüzüne bakamadım, baksaydım belki anlardım ne hissettiğini.
sürmeye devam etti. ben de beklemeye.